Drieëndertigste zondag door het jaar (2006)

×

Waarschuwing

JUser: :_load: Kan gebruiker met ID: 201 niet laden

Pas op, de wereld vergaat, klinkt het in de lezingen van vandaag. Het zijn teksten die wel een beetje passen bij deze tijd van het jaar, met zijn najaarsstormen, met zijn vallend blad en zijn kale bomen. Van alle kanten wordt ons duidelijk gemaakt dat de zomer echt voorbij is. Veel planten kunnen niet tegen de kou en vorst en moeten toegedekt worden of binnen gezet worden. Want we weten allemaal dat het einde van de zomer niet het einde van de wereld is. Na de winter wordt het toch weer lente en zomer, en dan wordt alles weer groen. Het leven gaat door.
Help, de wereld vergaat. Dat gevoel hebben mensen die het slachtoffer worden van grote natuurrampen, een tsunami, een aardbeving, een vulkaanuitbarsting, een tornado. En de verwoestingen kunnen verschrikkelijk zijn, op sommige plaatsen het einde van haast alle leven. Het gebeurt nu hier en dan daar, elk jaar wel weer. Velen vinden in die verwoestingen de dood maar het is niet het einde van de wereld. De overlevenden gaan door, ze bouwen hun huizen weer op, en proberen eveneens weer een zinvol bestaan op te bouwen. Voor hen gaat het leven door, ondanks de ellende die zij hebben meegemaakt.
Help, mijn wereld vergaat, dat overkomt mensen die ernstig ziek worden en van de dokter te horen krijgen dat ze niet meer beter kunnen worden, of mensen die van de ene dag op de andere zwaar gehandicapt raken. Dan komt er een einde aan allerlei zaken die men zo gewoon vindt, die een vast onderdeel van hun normale levenspatroon uitmaken, dingen waarvan men denkt niet zonder te kunnen, en toch dat einde is niet meteen het einde van hun wereld. Zelfs in een gehandicapt leven met zijn vele beperkingen zelfs als men aangewezen is op de goede zorgen van anderen, kan het er zijn toch nog zin en inhoud hebben, zelfs als men weet dat men op weg is naar de dood. Het kan een hele worsteling zijn om het hoofd boven water te houden. Het kan een hele tour zijn om de moed niet te verliezen, maar ook dan kan het leven nog mooie momenten hebben, momenten die de moeite waard zijn.
Pas op, de wereld vergaat, pas op, elk moment kan het einde van de wereld een feit worden, die waarschuwing klinkt door in het evangelie van vandaag. Vroeger werd ook vaak zoiets vanaf de preekstoel geroepen: zorg dat je in staat van genade bent, de dood kan elk moment toeslaan. En de Jehova-getuigen lopen nog steeds de huizen af om te waarschuwen voor het einde van de wereld. Maar we laten ons niet meer bang maken, gelukkig maar, want angst is nooit een goede leermeester. En toch is het goed om nu en dan eens even stil te staan bij de betrekkelijkheid van ons bestaan in deze wereld, niet om ons bang te maken, daar koop je niets voor, maar om wijs en verstandig met het leven om te gaan.
Een wijs man heeft eens gezegd: je moet elke dag zo leven alsof het de laatste dag van je leven is. En die goeie raad was niet bedoeld als bangmakerij, zoals vroeger vaak het geval was, maar als een oproep om heel bewust in het leven te staan en open te staan voor alle mogelijkheden die je vandaag hebt om iets goeds te doen met je leven, voor jezelf en voor anderen. Pluk de dag en stel niet uit tot morgen wat je vandaag kunt doen. En dat wordt toch nog al eens vergeten.
Zoals de man die altijd maar aan het sparen was voor zijn oude dag. Hij was steeds super zuinig en gunde zich geen enkel pleziertje. Toen hij in de vut ging, dacht hij: nu ga ik allemaal leuke dingen doen. Maar na een paar maanden kreeg hij een hersenbloeding en de rest van zijn leven zat hij in een rolstoel. En toen dacht hij: was ik maar eerder van mijn geld gaan genieten.
Of zoals die vrouw die overhoop lag met haar vader, die heel graag weer toenadering wilde zoeken, want ze voelde zich wel wat schuldig aan de gegroeide situatie. Maar iedere keer stelde zij een bezoek aan haar vader uit, totdat ze op een dag het bericht kreeg dat hij gestorven was. Toen had ze gruwelijke spijt dat ze niet eerder gegaan was.
Wat je vandaag kunt doen, stel dat niet uit tot morgen, dat is ook voor ieder van ons een heel goeie raad, heel belangrijk voor ons eigen levensgeluk en voor dat van anderen.