Blij om goed nieuws

 

De charme van de Handelingen van de Apostelen is dat zij verder gaan en niet ophouden. Wij moeten ze niet copiëren. Ze verrassen door de wijze waarop de jonge gemeenschap is gegroeid is en hoe ze voor uitdagingen van toen oplossingen heeft gevonden: het aanstellen van diakens (Hnd. 6,3), de opname van heidenen (Hnd. 10,), de aanstelling van gemeenteleiders (Hnd. 14,23).

Lucas geeft een beknopt reisverslag over het werk en de tochten van Paulus en Barnabas in een gebied, dat nu deel uitmaakt van Turkije en waar nauwelijks sporen zijn overgebleven van een christelijke aanwezigheid. Hij neemt ons mee wanneer deze twee gedreven apostelen terugkeren naar Antiochië (Syrië) en er enthousiast verslag uitbrengen over hun zending, over wat zij hebben mogen doen voor de verkondigign van Jezus en het Rijk Gods.

Goed nieuws mogen vertellen en het aanhoren is plezierig en deugddoend. We mogen onze tijd niet verliezen met te kankeren en nog minder met onrust en verdeeldheid te stoken door kwaadsprekerij. Zo sprak paus Franciscus in zijn homilie in St-Martha op 4 augustus 2015: “Klatsch und Geschwätz ist Terrorismus, der tötet. Wer schwätzt und klatscht ist wie ein Terrorist, der eine Bombe wirft und dann abhaut, er zerstört.”

Interesse

Veel jaren hebben mensen geluisterd naar verhalen van de missionarissen, over hun werk in China en in Afrika. Verhalen die nog een plaats krijgen in een Tv-programma van Nonkel Pater.

Het aandeel van kerkelijk nieuws is in de media sterk gedaald. Levensbescouwelijke zenders zijn in hun bestaan bedreigd. De Franse TV-zender KTO blijft informeren en laat de kijker meeleven met de kerk wereldwijd. Zo was er een krachtige uitzending met kardinaal Luis Antonio Gokim Tagle (° 21 juni 1957), aartsbisschop van Manila. Internet verbindt mensen. Zij wisselen hun verhalen over hun inzet en spiritualiteit. (Pater Sintobin met de blog: vww. in alle dingen.).  Proximus verbreekt eenzijdig het contract met KTO zodat een aantal kijkers in België het gewaardeerde programma van de katholieke zender KTO zullen missen.

 Vaak kan het ons overkomen dat wij ervaringen willen meedelen, maar weinig belangstelling merken. Ten tijde van het IJzeren Gordijn was dit een van de verschillen tussen het Oosten en het Westen. In het Oosten mocht je niets vertellen, want er luisterde altijd iemand (van de partij en de staatsveiligheid) mee. In het Westen mag je alles vertellen; er luistert toch niemand.

Wanneer pater Leon, missionaris in Rwanda, op vakantie komt, is hij keer op keer getroffen door de gewijzigde mentaliteit in ons land. Wat hem het meest raakt, is dat mensen bijna geen belangstelling meer hebben voor zijn werk onder de jeugd, dat hem in Kigali zowel vreugde als zorgen geeft. Waar komt hij en anderen terecht met hun verhaal? Wanneer wij te veel met ons zelf bezig zijn, horen wij nauwelijks wat van elders komt.

Volharden

Er is goed nieuws dankzij mannen en vrouwen, die volhouden en christen blijven doorheen de seizoenen. Een groot aantal van de kerkgangers zijn weliswaar oud. Op de uitvaart van zijn bejaarde echtgenote zei haar man August tot zijn kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen dat hij God dankte voor het lange samenzijn. Hij zei dat hij samen met hun moeder dagelijks had gebeden. Woorden die beklijven.

Wat liefde is, dat leren kinderen van hun ouders. Moeders blijven het beeld van zorg en geborgenheid. Zij leggen bij hun kinderen een fantastische basis voor het leven, namelijk vertrouwen. Dit steunt uiteindelijk op het vertrouwen dat God ons schenkt. “Heel klein kan een kind al beseffen wat goedheid van hart betekent. Hij leert het van moeder of vader, van een broer en een zus. Goedheid van hart is een gave van het evangelie. Weten dat het bemind wordt, is voor een kind heel belangrijk. Dit geeft het mogelijkheden voor de rest van zijn leven. Eens begrijpt het dat God oproept om op onze beurt lief te hebben.” (Roger Schutz).

Nieuwkomers bij de bron

Het ganse jaar door trekken jongeren naar de heuvel van Taizé. Zij verplaatsen zich niet omwille van een bijzonder spektakel of het optreden van vedettes. Op die Europese ontmoetingen maken zij tijd voor innerlijkheid en ontmoeting. De intens gedragen stilte van tien duizend jongeren, bijeen in een grote hal, spreekt aan en maakt indruk. Het is niet alleen Taizé die jongeren over de grenzen heen bijeenbrengt en impulsen geeft tot inzet. Kijk naar de invloed van de gemeenschap van San Egidio, naar de Arkgemeenschappen van Jean Vanier, naar initiatieven als de Loyolatochten, de Focolari, Salesiaanse gemeenschappen, Wereldjongerendagen, de Michielsbeweging, groepen rondom de zalige bisschop Romero. .Dit alles is meer dan een spetterend vuurwerk. Er zijn vonken die overslaan en woorden en inzichten, die als gletsjerwater langzaam insijpelen. Optimisten noemen ze de eerstelingen van de komende lente in kerk en wereld, nieuwkomers bij de bron.

Goed nieuws komt wekelijks langsj getuigenissen in Kerk en Leven en in Tertio, in Braambos. Met schroom vertellen ze over de kracht in hen om open te staan voor anderen en voor de Bron van het leven. Er zijn de stille getuigen in straten en wijken. “Ik lijk hier wel ter plaatse rondtrappelen en toch heb ik zoveel te doen: als doopcatechiste bij jonge ouders gaan om de doop voor te bereiden en als medewerkster van Ziekenzorg-CM op bezoek gaan bij mensen die niet mobiel zijn, of bij zieken die het einde zien naderen” schrijft Rolande.

Het IPB deed een navraag naar nieuwe, evangelische groepen mensen, die al dan niet in gemeenschap wonen, en die verbonden zijn met een bestaande spiritualiteit of op zoek naar een nieuwe. Een onvolledige, maar toch indrukwekkende inventaris!

Getuigen uit zusterkerken

Zusterkerken laten goed nieuws naar ons overwaaien. Dit lost onze problemen niet op, maar het relativeert ze. De christenen zijn in India een kleine, maar betekenisvolle minderheid binnen een moeilijke politieke context. Op een ontmoeting met Oost-Vlaamse oud-missionarissen zei Kardinaal Toppo, aartsbisschop van Ranchi, dat de kerk in Azië een woord van hoop kan meegeven, op een ogenblik dat wij hier in een dalsituatie zijn. Hij herhaalt graag het woord dat de Adivasi meekregen van de befaamde West-Vlaamse missionaris Constant Lievens: “Vuur moet branden.”

Kracht van de herinnering

Er steekt een kracht in wat het geloof heeft tot stand gebracht, hoe het goedheid en schoonheid heeft bevorderd. De terugblik moet de nostalgie niet voeden, maar brengt vreugde. Door schenkingen uit de kring van professor emeritus Marcel Storme kwam de publicatie tot stand van het boek 'Geloven in Gent. Plaatsen van het religieuze verleden'. Een bezoek aan de afdeling Religieuze kunst, het luisteren naar wat musici hebben gecomponeerd voor de liturgie in een museum roept dankbaarheid op voor het geloof van kunstenaars.

Toekomst

Er is veel te doen over de kerk van de toekomst. Zij zijn daar altijd mee bezig geweest, ook in het verleden. Toekomst was eerder het bestendigen van wat er was. Behouden en zo nodig het verbeteren. Wij weten niet wat de dag van morgen zal zijn, maar alleszins verschillend van deze van vandaag. Toch blijven de houdingen waarmee Paulus en Barnabas in Lystra, Ikonium en Antiochië van blijvende waarde. Paulus en Barnabas waren begaan met wat ze hadden uit gezaaid. Zij bemoedigen de christenen, die zich waagden aan het rijk Gods. Dit was hun nieuwe vrijheid. Zij vragen hun standvastig te blijven, te volharden, ook doorheen beproevingen.

Slagen wij er nu in om Paulus en Barnabas te volgen wanneer ze vasten en bidden? En ze nadien “in elke gemeente oudsten aanstellen en deze toe vertrouwen aan de Heer in wie zij geloofden” (Hnd. 14,23)?